Wie ben je en wat doe je?
Mijn naam is Sonja van Hoof, ik ben 39 jaar en woon momenteel met mijn man en ons dochtertje van bijna twee in Baarn. BGL bestaat 25 jaar en mijn eigen bureau Corazón loopbaancoaching 10 jaar; een mooie aanleiding voor dit interview!
Ik heb Toegepaste Communicatie Wetenschap gestudeerd en ben na mijn studie gaan werken als communicatieprofessional. Al tijdens mijn 1e werkervaring bemerkte ik dat beroepskeuze en loopbaanontwikkeling mij erg aansprak. Toen heb ik het besluit genomen om naast mijn werk de loopbaan opleiding bij BGL te volgen. Via een toenmalige collega, die al een opleiding NLP bij BGL had gevolgd, kwam ik bij jullie terecht. De Loopbaanprofessional opleiding ben ik gaan volgen in 2004. Aan het eind van dat jaar in december 2004 heb ik mijn baan opgezegd. Op 14 februari 2005, heel toepasselijk op Valentijnsdag, ben ik gestart met mijn eigen bureau Corazón (Spaans voor ‘hart’). Het werken vanuit je hart heb ik centraal gesteld.
Ik was pas 27 jaar toen ik bij jullie de opleiding ging doen en had toen zo’n 5 jaar werkervaring. Ik weet nog dat ik tijdens het intake gesprek met Peter Klaver dacht: die vindt me vast een jonkie! Dit “jonkie” beeld dat ik van mijzelf had, heb ik pas aan het eind van de opleiding met mijn studiegenoten gedeeld. Ze reageerden heel positief. Het was grappig voor mij om te ervaren dat het beeld dat ik zelf had, niet werd gedeeld. Voor mij was dit echt een opsteker en ik dacht: “Nu moet ik ook maar gelijk doorpakken. Ik wil het geleerde in de praktijk gaan brengen, want het past ook gewoon heel goed bij me.” Via BGL had ik al een fijn netwerk van docenten en medestudenten opgebouwd. Via één studiegenoot kwam ik in contact met een loopbaanadviesbureau en hier kon ik aan de slag voor 2 dagen in de week. Mijn loopbaanswitch was een feit.
En toen dacht ik wat ga ik dan de rest van de week doen? Mijn toenmalige vriend, inmiddels mijn man, zei: “Waarom begin je niet voor jezelf?!” En een collega was van mening dat je maar beter jong met ondernemen kunt beginnen, want dan heb je minder te verliezen en nog weinig last van allerlei overtuigingen die je moet loslaten. “Ga er gewoon voor”, kreeg ik als advies en toen ben ik dat “gewoon” gaan doen. Daarnaast ben ik ook via weer andere studiegenoten van BGL aan de slag gegaan als freelancer en dat doe ik nog steeds.
Ik zit nu, boven mijn stand (lacht hardop) in een villa in Baarn, waar ik mijn klanten ontvang. In deze villa zitten allemaal verschillende ondernemers die werken op het gebied van organisatieadvies en coaching. Door daarnaast freelance werk te doen kom ik met organisaties in aanraking, die ik in mijn eentje niet zo snel had binnengehaald. Dit vind ik dus wel een hele leuke combinatie: mijn eigen klanten en freelance opdrachten. Ik werk graag samen, alleen is ook maar alleen. Ik heb nu een training over talentontwikkeling met een collega ontwikkeld en binnenkort ga ik hierover een workshop geven op de Gooise loopbaandag.
Wat is je connectie met BGL?
De opleiding tot Loopbaanprofessional en het wederzijdse netwerk dat dit heeft opgeleverd.
Wat is je het meest bijgebleven uit je tijd bij BGL?
Een aantal dingen: het belangrijkste is wel het verschil wat ik heb ervaren tussen het volgen van een op kennis gerichte universitaire opleiding en de meer praktijk- en ervaringsgerichte opleiding zoals BGL die aanbiedt. Een heel andere manier om je te ontwikkelen.
Wat me ook heel erg is bijgebleven, is hoe belangrijk het is om een methodiek eerst zelf te ervaren en je eigen te maken voor je deze in de praktijk toepast.
De loopbaan opleiding bood mij een heel brede basis aan methodieken en ik vond het heel fijn om daar zelf mijn weg in te vinden en te ontdekken wat bij mij, een specifieke loopbaanvraag of mijn klant past. Natuurlijk kregen we vanuit BGL ook een structuur aangereikt. Ik kan me bijvoorbeeld nog goed van Franz Maissan herinneren dat hij altijd zei “eerst beeldvorming, vervolgens ordening en dan pas meningsvorming.”. In de praktijk merk ik zelf dat het bij de een past om bijvoorbeeld een persoonlijkheids- of motivatievragenlijst in te zetten en bij de ander om meer creatieve of ervaringsgerichte opdrachten aan te reiken. Gaandeweg heb ik steeds meer ontdekt en verfijnd hoe ik ook mijn eigen persoon als instrument kan inzetten. Het is m.i. ook bij uitstek een vak dat je moet leren door “te doen”.
Aan wie denk je nog regelmatig terug?
Dan denk ik aan Franz Maissan, Peter Klaver en Petra Janzweerd. Petra was mijn mentor. Het was ook leuk dat ze destijds tegen mij zei “Hartstikke leuk dit, maar jij gaat nog heel veel andere dingen doen!” Dat weet ik nog heel goed en ze zag het destijds goed dat ik me graag in de breedte ontwikkel. Het is nu 10 jaar later en het vak past nog steeds heel goed bij me. Deze mijlpaal, 10 jaar eigen ondernemerschap, zet mij wel aan het denken over mijn ontwikkeling. Om met Petra anno 2004 te spreken: Ik zou zo maar ergens anders terecht kunnen komen…
Ik ben momenteel bezig me een beeld te vormen hoe ingrijpend ons werk gaat veranderen in de komende decennia. Gisteravond (25 maart 2015) ben ik n.a.v. een uitzending van Tegenlicht over ‘Het werken van morgen’ naar een bijeenkomst in Amersfoort geweest.
De komst van de stoommachines ging destijds de paarden- en mensenkracht fysiek te boven. Wat er nu gebeurt, is eigenlijk ook zo’n verandering met een enorme impact, waarbij mentale krachten worden overgenomen door robots. Denk bijvoorbeeld aan het stellen van een diagnose of een auto besturen op de snelweg. Bijna 50 procent van al onze banen wereldwijd dreigen vervangen te gaan worden door robots, computers en verregaande automatisering. Dat is heel moeilijk te bevatten. Wat blijft dan ‘echt mensenwerk’, wat we niet uit handen willen geven? Oude banen, bijvoorbeeld de postbode, verdwijnen en nieuwe banen ontstaan, bijvoorbeeld drone bestuurder. Waarom horen we daar eigenlijk nog zo weinig over? Wat gaat er allemaal voor ons als maatschappij veranderen? Wat betekent dit voor je eigen loopbaan, maar in mijn geval ook als loopbaanbegeleider…. én als moeder? Wat geven wij aan onze kinderen mee als het op werken aankomt? Hoe begeleid ik in dit proces mijn cliënten en onze kinderen, mijn dochter? Wie heeft er nou eigenlijk het overzicht? Dat zijn boeiende vragen voor mij.
M.i. betekent dit voor je loopbaan dat je enorm veel veerkracht en aanpassingsvermogen dient te hebben. Dat je moet weten wat je kwaliteiten zijn en dat je je moet kunnen aanpassen als het allemaal anders wordt. Daar kun je maar beter op voorbereid zijn. Voor mij is het heel zinvol geweest dat ik op mijn 28ste voor mijzelf ben begonnen, dat zie ik nu.
De Loopbaan opleiding bij BGL heeft mij het lef en zelfvertrouwen gegeven om die stap te durven wagen. Het was spannend om zomaar mijn baan op te zeggen, zonder dat ik iets anders had. Gelukkig had ik toen nog geen hypotheek, woonde ik in een huurhuis. Mijn eerste klanten kwamen gewoon in mijn appartement. Dan moest ik gauw nog de afwas doen, de keuken opruimen…het was absoluut een leuke tijd. Nu ben ik verder geprofessionaliseerd.
Wat heeft je het meest verrast?
Nou, dat het me eigenlijk allemaal zo goed afging als loopbaanadviseur. Dat kon ik van te voren niet weten. Het was destijds echt een sprong voor mij in het diepe. Dat het vak me zo goed ligt, dát heb ik ontdekt door te doen.
Wat is het meest waardevolle dat je hebt geleerd?
Ik had geen idee hoe je tot een loopbaankeuze komt. Dát te ontdekken en dáár bij te mogen zijn, fantastisch! Met iedereen is dat weer een nieuwe zoektocht en waar je op uitkomt met mensen is iets wat je vaak zelf niet had kunnen voorzien.
Hoe pas je het geleerde toe in je dagelijkse praktijk/dagelijks leven?
Nou door het geleerde in de praktijk te brengen. Bovendien belangrijk om jezelf te blijven ontwikkelen, op onderzoek uit te gaan, nieuwe opleidingen te volgen. Zo heb ik ook veel gehad aan de opleiding oplossingsgericht coachen. Ook interessant was een training ‘Heartful coaching’ over het toepassen van hartcoherentie en mindfullness. Je kunt met een metertje, dat doe je dan aan je vinger, waarnemen hoe je hartcoherentie is. Als het een mooie sinuslijn is dan betekent dat vaak dat je prettig in je vel zit. Heb je last van stress dan is heel vaak een piekerig en onduidelijk beeld. Het is een meetinstrument dat onderbouwt wat zich in je lijf afspeelt. Het apparaat geeft feedback en dit kan confronterend, maar soms ook heel fijn zijn voor mensen. Het helpt je in 1e instantie om inzicht te krijgen. Wat ik o.a. bij deze methode heb geleerd, is dat je ademhaling essentieel is. Een goede ademhaling helpt je om je lijf tot rust te laten komen en vanuit die toestand is het fijn om keuzes te maken.
Ik doe graag specialisaties en nascholingen die bij mij passen, me verder brengen. Daarom ben ik bijvoorbeeld ook geïnteresseerd in jullie masterclass ‘Ontwikkelingsgericht Coachen, de Vork. Ik ben lid van Noloc en CMI gecertificeerd . Als lid dien ik studiepunten door nascholing te vergaren, als mens vind ik het goed om bij te scholen en me te blijven ontwikkelen.
In het dagelijks leven ben ik me door het volgen van de opleiding veel bewuster geworden en waar je zelf sturing op hebt in je leven, iets wat ik met mij meedraag. Ik laat nu al mijn dochtertje van 2 jaar oud , op een zo ’n veilig mogelijke wijze natuurlijk, haar eigen pad lopen. Een mooi proces van loslaten in de ruimte van de veiligheid.
Wat zijn je toekomstige ambities? En wat wordt jouw eerste stap?
Tien jaar een eigen bureau zet me wel aan het denken. Het is niet zo dat ik er een heel vast omlijnd beeld bij heb van “dat is waar ik heenga.” Dat het in het verlengde ligt van wat ik nu doe is me duidelijk. Corazón is gewoon een deel van mij. Het is meer dat ik mezelf wil blijven ontwikkelen. En het moet natuurlijk ook gewoon leuk blijven. Ik bemerk dat er veel maatschappelijke veranderingen gaande zijn, die gevolgen hebben voor mijn vakgebied. Het is niet dat ik alleen maar wakker ben geschud door de televisie uitzending van Tegenlicht. Denk bijvoorbeeld ook aan ontwikkelingen op het gebied van job crafting (herstructurering eigen baan), duurzame inzetbaarheid en hybride loopbanen (parallelle carrières).
In mijn optiek krijgt een werkgever, of neemt een werkgever, steeds minder verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van een werknemer. Deze verantwoordelijkheid komt steeds meer bij de werknemer zelf te liggen. De regie nemen over je eigen loopbaan. Dat is waar het om gaat, maar daar heb je wel bepaalde competenties voor nodig. Daarvoor moet je weten wat je goed kunt. En je van daaruit ontwikkelen. Niet van een 3 een 4 maken, maar van een 8 een 9. Daar ben ik een sterk voorstander van. Het is voor iedereen belangrijk om te weten waar zijn/haar kracht ligt. Samen met je werkgever kijken hoe je daar vorm aan kunt geven en hoe je de meeste toegevoegde waarde kunt hebben.
Het leuke voor mij ook aan dit vak is, dat je mee moet in de ontwikkelingen die er spelen, dat is noodzakelijk! Ik ervaar in de praktijk dat er mensen zijn die loopbaanbegeleiding krijgen en voor wie het heel moeilijk is om een nieuwe baan te vinden. Dat vraagt creativiteit, ‘out of the box’ denken van mij om de kans te vergroten dat deze mensen toch aan de slag komen. Ik vind het belangrijk dat mensen ook zelf over hun loopbaan blijven nadenken. Dat was al wel belangrijk, maar dat wordt steeds belangrijker. Dat je zelf die regierol pakt waar ik het al eerder over had (job crafting) en dáár zie ik mezelf wel een rol bij spelen.
We zijn trouwens heel erg gewend dat een carrièrepad naar boven hoort te gaan. We zullen moeten gaan omdenken, niet zo zeer meer in beroepen denken, maar eerder in kwaliteiten en waar je die kunt toepassen. Ik wil graag een beeld krijgen wat de transitie voor mij betekent als loopbaanprofessional. Ja, daar ben ik momenteel mee bezig om dát te ontdekken.
Hoe zou je BGL in een paar woorden willen kenschetsen?
Ik vind BGL persoonlijk, ondernemend, ontwikkelingsgericht.
Vind het altijd leuk om te zien wat voor nieuws jullie bieden. Laatst had ik een cliënt die er over dacht om mediator te worden, dan kijk ik even bij BGL op de website. Hoe heeft BGL dat ingevuld? Voor mij is het heel motiverend geweest om destijds stappen te gaan zetten in mijn ontwikkeling. Ik denk dat het werken aan je eigen ontwikkeling ook wel echt in het DNA van de organisatie zit. Persoonlijke groei absoluut. Voor mij is dat heel belangrijk geweest.
Wie gun jij ook een leerervaring bij BGL?
Aan een ieder die op zoek is naar persoonlijke ontwikkeling
Aan wie zou je ons aanbevelen?
Ik spreek natuurlijk vaak mensen die hun horizon willen verbreden of hun koers willen wijzigen. Als het van toepassing is dan verwijs ik zeker door.
Wat hebben we je niet gevraagd en wil toch echt nog even kwijt?
Wat ik kwijt wil, is dat het ook voor jullie als opleidingsinstituut relevant is om de nieuwe ontwikkelingen en trends binnen de samenleving goed te volgen en navenante opleidingen aan te bieden. Er gaan misschien wel heel veel banen verdwijnen én misschien gaan we met zijn allen wel heel anders naar werk kijken, de betekenis van werk in het leven. Als er heel veel minder werk komt, dan moeten we kijken hoe we het werk zo goed mogelijk kunnen verdelen en zorgen dat iedereen participeert. Wat betekent het voor jullie werk bij BGL? De begeleiders van morgen, hoe gaan we die voorbereiden om mensen in deze transitie te helpen? Blijf vooral innoveren!
Welke wijsheid zou je ons/de lezer willen meegeven?
Ik vind het heel leuk dat jullie deze interviews afnemen. Blijf contact houden met oud-studenten. Dat is een ‘community’ op zich; dat je elkaar kunt blijven voeden. Dat voeden en die openheid hierin van BGL heb ik zelf zo heel erg ervaren. Docenten die je zo ver proberen te brengen als ze zelf zijn en al hun praktijkervaring met je willen delen. Dát blijven delen met elkaar vind ik heel mooi! Die openheid graag zo houden.
Een 25 jarig bestaan, dat is natuurlijk prachtig, gefeliciteerd!
Ik vind het heel mooi wat BGL heeft gerealiseerd in die tijd. Net als voor mij zal een opleiding bij jullie voor vele andere BGL-ers een start zijn geweest voor een heel nieuw ontwikkelingspad.
BGL op naar de volgende 25 jaar, dan ga ik voor de volgende 10 jaar met mijn eigen bedrijf!
Naschrift:
Je vroeg me of het gesprek inspirerend voor mij was geweest. Op de terugweg in de auto zat ik te denken: misschien moet ik jullie goede voorbeeld wel volgen en tien mensen uit mijn netwerk gaan interviewen met als thema hoe ons werk er over tien jaar uitziet en wat dit volgens mijn netwerk van mij als loopbaanprofessional vraagt de komende tien jaar. Lijkt me een interessante project. Kan ik vast een van jullie docenten voor interviewen (-;
Door Ellis Visser